Rozdział 67

 Tak dla jasności ... Marcela NIE CAŁOWAŁA się z Mario , tylko sobie to wyobraziła !!! 



PS. Magda .. Dziękuję :) ;*

                         Uśmiechnął się lekko i nieznacznie przybliżył , łapiąc mnie w talii . Nie zareagowałam , po prostu nie odrywałam od niego wzroku . Po chwili poczułam delikatne usta klubowej dziesiątki . Odwzajemniłam pocałunek . Nie wiem dlaczego , mam słabość do niego i nie nauczyłam się jeszcze tego kontrolować .
-Ah ta moja wyobraźnia . - powiedziałam sama do siebie
-Coś z nią nie tak ? - spytał nadal na mnie patrząc
-Chyba tak bo jest aż nad to rozwinięta . - zaśmiałam się
-Okey ... to może ja ... zrobię krok w tył bo chyba Cię rozumiem. - na jego twarzy pojawił się uśmiech i jak powiedział tak też zrobił ... oddalił się i ni z tego ni z owego zaczął padać deszcz
-No tak , zmywamy się stąd i proponuję obejrzeć film . - dodał
-Okey , nie ma sprawy .
                         W bezpiecznej odległości biegliśmy jak najszybciej do domków by nie przemoknąć do suchej nitki..
-Do mnie czy do ciebie ? - zapytał gdy wbiegliśmy na mostek
-Obojętnie .
-To do mnie bliżej . - zaśmiał się i wręcz wpadliśmy do środka
-Może zawołamy Kevina ? - zaproponowałam
-Okey , Fish !!! - zawołał , ale odpowiedziała nam cisza
-Zadzwonię po Marco . - wyjęłam telefon
-Oglądasz z nami film ? - zapytałam gdy odebrał
-Wiesz ... właśnie siedzimy z Kevinem i Jonasem .
-Okey , to wy sobie siedźcie , a my film obejrzymy . - odparłam 
-Już wiem gdzie jest Kevin . - zawołałam do bruneta , który był w kuchni
-Gdzie ?
-U Marco .
-Aha . Znaczy , że oglądamy sami . - w pokoju zjawił się z laptopem .
-Tak jest .
                         Po długich negocjacjach udało nam się wybrać , cudowny film . . . Jak się okazało w jego szerokiej kolekcji był najlepszy film pod słońcem - "Trzy metry nad niebem" . Bez , żadnego ale zgodnie stwierdziliśmy , że właśnie go dziś obejrzymy
                         Film znałam na pamięć bo oglądałam go tysiąc razy , Mario chyba też więc pozwalaliśmy sobie na  rozmowy na różne z reguły mało ważne tematy . To uwielbiałam najbardziej- gadanie o bzdurach i niepohamowane wybuchy śmiechu . Tak było gdy rozmawiałam niemal z każdym odkąd jestem w Niemczech . Życie bez zmartwień , zwłaszcza tutaj . Film dobiegł końca , wyjęłam telefon by sprawdzić która godzina i .. cóż trochę się zasiedzieliśmy bo dochodziła pierwsza , ale w stu procentach nie był to stracony czas . Od jakiegoś czasu nie rozmawialiśmy tak od serca i w dodatku żyję :) Nie zostałam utopiona przez towarzysza ...

***

                            Od jakiegoś czasu zamierzam powiedzieć Marceli o tym co stanie się w niedalekiej przyszłości bo za niespełna dwa tygodnie . Co wieczór układam sobie w głowie słowa. Z jednej strony chcę to zrobić by dać Mateckiej czas na oswojenie się z tą myślą i błagać o przebaczenie , że ją okłamałem . Natomiast z drugiej cholernie się boję jak zareaguje , jestem niemal pewien , że oberwę i to mocno , ale muszę w końcu to zrobić . Im później tym gorzej .

                            Za oknem cudowny zachód słońca , wyszedłem na taras , oparłem o balustradę i podziwiałem to niewiarygodnie piękne zjawisko . Kevin brał prysznic więc miałem chwilę dla siebie . Tylko szum fal i ten głos w głowie mówiący ''Zrób to ! Powiedz jej!" . Jeszcze przez kilka dobrych minut stałem jak zaczarowany patrząc w dal . Spojrzałem w prawo . Właśnie tam , dwa domki dalej było ich lokum . Widziałem tylko ją , Borussię . Także przyglądała się zachodowi słońca . Wziąłem głęboki oddech , telefon w kieszeń i poszedłem .Krzyknąłem jeszcze Kevinowi , że idę. Mimo , że tyle razy wiedziałem co powiedzieć w tej chwili w głowie miałem pustkę . Pokonywałem kolejne metry i czułem ten potworny stres , przy którym chowa się nawet ten , który towarzyszy nam przed wyjściem na murawę . Cicho wszedłem do ich domku , sam nie wiem dlaczego nie zapukałem . Wszyscy mieliśmy jednakowe rozmieszczenie pomieszczeń więc wiedziałem gdzie iść by znaleźć się przy niej . Na chwilę przystanąłem przy drzwiach tarasowych . Marcela już nie była sama , ale stała tam wtulona w Marco . Uśmiechnąłem się widząc jak bardzo się kochają i mimo , że razem są tylko dwa tygodnie wiedziałem , że na przelotnej miłości się nie skończy i właśnie tego Reus'owi zazdrościłem . Prawdziwego uczucia , którym on darzył ją , a ona jego . I nic nie ma do tego nasz pocałunek gdy wtedy ją odprowadziłem , wtedy jeszcze nie byli parą . To była tylko chwilowa słabość , nie mogę więcej tego zrobić . Nie dlatego , że nie chcę , ale by ich nie skrzywdzić . W końcu postanowiłem dać znać , że tu jestem . Usiadłem na leżaku i poprosiłem Polkę o spotkanie . Przyjaciel spojrzał na mnie jakby czytał moje myśli , że chcę jej w końcu wszystko wyjaśnić . Kiwnął twierdząco głową jakby chciał powiedzieć "Nareszcie , powodzenia . " . I poszliśmy . 

                                 Cholernie się denerwowałem i ona to wyczuła . Zbierałem się w sobie kilka razy , ale nie mogłem . Bałem się . Mimo , że była to wymarzona chwila . Jakaś blokada nie pozwalała mi tego zrobić . Czasami myślę , ze chyba lepiej by było gdyby dowiedziała się tego z telewizji czy gazet , ale wiem też , że wtedy by mnie znienawidziła na dobre . Rozmawialiśmy o wszystkim , tylko nie o mnie , o transferze . Była też chwila gdy mogłem ją znowu pocałować . Przecież nikt nas nie widzi , ona też walczyła ze sobą , widziałem to . Ten sposób w jaki się na mnie patrzyła ... znałem to spojrzenie . Na szczęście w odpowiedniej chwili wróciło trzeźwe myślenie i oddaliłem się by nie popełnić błędu i nie stracić przyjaciół . Później ta ulewa i seans filmowy jaki sobie zrobiliśmy . Okazało się , że lubimy ten sam film . Wiem może to się wydać dziwne , że facet ogląda "Trzy metry nad niebem" , ale to nie jest tylko romansidło , ale i ukazanie jak wielka potrafi być więź przyjaźni między dwojgiem ludzi .

                                Około pierwszej odprowadziłem Marcelę , mówiąc jej dobranoc i całując w policzek . Po drodze minęliśmy Kevina , który wracał już do naszego lokum .Wysłałem jeszcze SMS do Marco "Nie powiedziałem , nie mogłem" . Kochałem ją i nie chciałem krzywdzić ... ale przecież właśnie to robię . Krzywdzę ją , okłamuję . Przyjaźń polega na mówieniu prawdy . Nie na jej zatajaniu . Jestem tchórzliwym dzieciakiem . Wszyscy już wiedzą , a tej jednej , delikatnej osóbce boję się powiedzieć tych trzech słów ... "Przechodzę do Bayernu" . Zrozumie , na pewno zrozumie , ale nie od razu . Zareaguje jak większość . Początkowo niedowierzanie , później żal i na końcu zaakceptuje bo już nic innego nie będzie mogła zrobić . Wszystko już postanowione , zapięte na ostatni guzik . Teraz .. żałuję , ze powiedziałem "Tak , zmienię klub" . Gdybym poznał ją wcześniej , nie zrobiłbym tego ... właśnie ona pokazała mi co to znaczy kochać klub . Sądziłem , że kocham BVB , w końcu jestem tutaj od zawsze . Nie obchodzi mnie gdzie się urodziłem , mam gdzieś , ze moim domem jest Bawaria bo mój dom jest tutaj , właśnie tutaj w Dortmundzie , ale też pokazała co to znaczy mieć marzenia i dążyć do ich spełnienia . Sam nie wiem co robić , jedno jest pewne Marco się wścieknie , że nadal jej nie powiedziałem i w końcu sam jej powie ... a wtedy będzie źle . 

-Głupek !!! - krzyknąłem ile sił w płucach , gdy tylko przekroczyłem próg . Bo tak właśnie się czułem jak kompletny głupek 

-Co jest ?  - spytał zdziwiony Grosskreutz

-Marcela .. byłem z nią na spacerze . - wyjaśniłem połowicznie i poszedłem do kuchni wyjąć piwo z lodówki . 

-Powiedziałeś jej ? - zadał kolejne pytanie 

-Nie , nie potrafię . Wiem jestem mięczakiem . - rzuciłem i usiadłem na kanapie .

-Właśnie , że nie . Zależy Ci na niej i dlatego nie potrafisz jej tego powiedzieć . W końcu dasz radę , przełamiesz się ... Jestem pewien , że zrozumie . - kumpel usiadł obok 

-A jak nie ? Jak nie zrozumie ? 

-Jesteście przyjaciółmi . A ona zna zasady jakie obowiązują w piłce nożnej . Będzie dobrze .Może porozmawiaj z którąś dziewczyną ... powinny jakoś pomóc .

***

                                Poczułem ulgę , że Mario w końcu zebrał się w sobie i powie Marceli o Bayernie. Mimo , iż wiedziałem , że Polka będzie bliska załamania , wolałem by to on jej powiedział niż jakby miała dowiedzieć się z drugiego źródła . Jak tylko wyszli ja nie mogłem sobie znaleźć miejsca , w końcu zdecydowałem się położyć i poczekać na nią . Wiem , że zareaguje podobnie do mnie , że się popłacze . Przyjaźnią się wiec wierzę się wszystko się uda . Co prawda ciekawiło mnie co Gotze powie , jak ubierze to w słowa . 

                                Mijały minuty , godzina , a ich dalej nie było . Zaczynałem się martwić , może Matecka załamana wiadomością poszła gdzieś sama , a może dostała takiego napadu złości i szału , że skrzywdziła Mario . No ta druga opcja była głupia ... Później przyszedł Grosskreutz z Hofmannem i siedzieliśmy gadając o wszystkim . Kumple postanowili wracać do siebie i zostałem sam , kilka minut po pierwszej , usłyszałem , że drzwi się cicho otwierają , a po chwili dostałem SMS ... "Nie powiedziałem , nie mogłem" . Z jednej strony byłem wściekły , z drugiej poczułem ulgę , a z ... trzeciej rozumiałem go .

***

                                Pożegnałam się z Mario i cicho weszłam do domku . Myślałam , że Reus już śpi i nie chciałam go obudzić . Wzięłam walizkę i powędrowałam do łazienki by wziąć szybki prysznic . W końcu musiałam znaleźć piżamę . Przeszukałam cały tobołek , ale nie było w nim potrzebnych części garderoby . Znalazłam jednak koszulkę , która świetnie się nada do spania . Ubrałam ją i patrząc w lustro uśmiechnęłam się sama do siebie . Może i lepiej , że Marco śpi bo oczami wyobraźni już widziałam tą śmieszną minę . :) Przeczesałam jeszcze włosy i zmęczona podreptałam do łóżka . Przystanęłam na chwilę bo co jak co , ale oceanu nocą to jeszcze nie widziałam . Jednak zmęczenie nie dało o sobie zapomnieć i nie pozwoliło długo nacieszyć się cudownym widokiem . Położyłam się obok blondyna , przejrzałam na szybko Facebook'a i przytuliłam się do poduszki . 

-Długo wam zeszło . - zaśmiał się cicho

-Nom , też się zdziwiłam . Czyżbyś był zazdrosny ? - spytałam i z ciekawością czekałam na odpowiedź

                                Nic nie powiedział tylko spojrzał na mnie i się uśmiechnął . Ta reakcja sprawiła , że póki co nie powiem mu o pocałunku z Mario , a na pewno nie teraz . Mimo wyrzutów sumienia jakie od pewnego czasu mi towarzyszą . Jednak patrząc na to z innej strony on , miał przede mną dziewczynę , z którą także się całował i ... nie tylko .

-Dobranoc . - odparł i pocałował .

-Dobranoc , a ty nie miałeś spać na tym łóżku tam ? - spytałam wskazując na sofę 

-Nie bo muszę Cię pilnować . Co jeśli jakiś tubylec będzie chciał Cię porwać ? 

-Może to będzie jakiś ładny tubylec . - zaśmiałam się pod nosem .

-Oooo nie . Nie oddam Cię . - ponownie odwrócił się w moją stronę i przytulił 

                            Radosne pogawędki i wybuchy śmiechów u naszych tymczasowych sąsiadów , wyrwały mnie ze snu . Nie chciałam jeszcze wstawać , kocham spać i mogłabym to robić przez dziewięćdziesiąt procent roku . Odwróciłam się na drugi bok i coś lub kogoś uderzyłam . Początkowo poczułam strach , ale gdy otworzyłam oko ...
-Dzień dobry . Właśnie miałam Cię budzić- uśmiechnęła się ...
-Aniaa ?! - zdziwiłam się jej obecnością
-Ciii , Twój Romeo śpi . - wskazała na drugą część łóżka
-Co tu robisz ? - spytałam
-Trening kochana . Dziewczyny już czekają . - powiedziała z niebywale optymistycznym nastawieniem
-Żartujesz prawda .? - odparłam bardzo poważnie
-Nie , ubieraj się . My czekamy na mostku. - mówiła wychodząc z domu
                          Nie wiem czy ta dziewczyna wie co to są wakacje lub po prostu przystopowanie . Ona non stop żyje na pełnych obrotach , na treningach rozpoczynając . Ale .. za to jak ona wygląda . Z powodzeniem mogła by startować w wyborach miss . Niby takie proste , a jakie trudne wytrwać w regularnych treningach przez ... przeszło dziesięć lat ?! Podziwiam ją za tą energię jaką ma w sobie i dzieli się nią z nami . Poleżałam jeszcze chwilę myśląc o rodaczce , ale w końcu doszło do mnie , że nie da za wygraną i za chwilę sama mnie ubierze i wyciągnie na zewnątrz . Wstałam więc z łóżka i niczym lunatyk poszłam do łazienki , gdzie zostawiłam swoją walizkę . Zerknęłam jeszcze przez okienko by sprawdzić jak ubrały się pozostałe dziewczyny ... no tak ponad 30 stopni to jak mogły ubrać się inaczej niż szorty i stanik sportowy .
-Oj , Marcela nie wyspałaś się bo jeszcze nie myślisz .- powiedziałam do siebie i rozpoczęłam szukanie mojego stroju na trening .
                           Ubrana i niewyspana opuściłam domek i dołączyłam do dziewcząt. Od razu zauważyłam , że nie tylko ja zostałam psychicznie zmuszona do ćwiczeń .
-Siemka . - przywitałam się
-Cześć .
-Kochane . Uśmiechy .! Teraz idziemy się rozgrzać , później bieganie i rozciąganie .- poinformowała nas pani trener
-Tylko pamiętaj , że jesteśmy troszkę inną kondycję . - zaśmiała się Jana
-Pamiętam , pamiętam spokojnie . Dacie radę . - odparła Lewandowska
                           Po dobrej godzinie skończyliśmy trening , a w nagrodę , że udało nam się przetrwać wszystkie tak jak stałyśmy poszliśmy się zamoczyć w oceanie . Woda była cudowna , ok. 27 stopni miała na pewno więc idealnie . Wraz z Jenny tylko się zanurzyłyśmy lekko ponad pas , a pozostałe dziewczyny poszły popływać .
-Zazdroszczę Ani tej energii - zaczęła pani Schmelzer
-O tak , tego to chyba każdy jej zazdrości . - zaśmiałam się
-Zawsze uśmiechnięta i wesoła .Ma w sobie takie ciepło i wręcz przyciąga do siebie ludzi . - odparła
-Nawet jak rano zrywa mnie z łóżka bo idziemy na trening , to nie potrafię się na nią gniewać.
-Dokładnie . - kilka chwil wychwalałyśmy karateczkę
                        Dziewczyny wróciły na brzeg i razem podążyłyśmy do domków . Idąc mostkiem dojrzałam idealne miejsce na ognisko . Uwielbiam tego typu "rozrywkę" . Gdy z całą paczką siedzimy w kółeczku i rozmawiamy o wszystkim , smażąc niezdrowe kiełbaski .: D
-Co wy na to , żeby któregoś wieczoru zrobić ognisko . ? - zapytałam nadal patrząc na "ogniskowy kącik"
-Dobry pomysł . Lubię ogniska . - dołączyła się Lisa
-Trzeba powiedzieć chłopakom , że już postanowiłyśmy i niech oni zajmą się resztą . - zaśmiała się Siemone
-Ooooo właaaaa ... - nie dane było mi skończyć bo ktoś chwycił mnie w pasie i wskoczył do wody .
                         Byłam przerażona bo przecież nie potrafię pływać .!!!  Miejsce , w które "skoczyliśmy" było dużo za głębokie . Po chwili wraz z tajemniczym ktosiem wynurzyliśmy się na powierzchnię , teraz mogłam zobaczyć kto wpadł na taki genialny pomysł ...
-Reus , idioto !!! Co ty robisz .? - no tak ktosiem nie był nikt inny jak Marco
-Nie krzycz , przecież żyjesz . - uśmiechnął się , cały czas trzymając mnie w objęciach
-Jeszcze . Jak tak dalej pójdzie to długo nie pożyję .
-Spokojnie . Trzymam Cię , a jak masz się nauczyć pływać to na głębokiej wodzie .- tłumaczył , ale mnie to nie obchodziło
-Pomyśl zanim coś zrobisz .! - byłam na niego wściekła
-Pamiętasz , że w tej chwili jesteś zdana na mnie ? - spytał totalnie olewając co ja do niego mówię
-Nie denerwuj mnie , Reus .!
-Mam na imię Marco , pamiętasz .? - zapytał i podniósł do góry lewą rękę .
-Trzymajcie mnie bo zaraz zwariuje . - powiedziałam po polsku .
-Ehymmm ... nie rozumiem dlaczego się złościsz .Wszystko będzie okey dopóki będziesz się mnie trzymać .
-Możesz mi wyjaśnić , jak wpadłeś na ten pomysł .. Marco . - umyślnie zaakcentowałam jego imię
-Nie wiem , tak spontanicznie . Zauważyłem , ze stoisz więc jakoś wyszło .
-Głupek , mógłbyś odstawić mnie tam gdzie byłam przed paroma minutami ? - dopiero teraz zorientowałam się , że blondyn jest bez koszulki i moje racjonalne myślenie poszło precz
-Pewnie , że nie . Popływamy , a później coś się wymyśli . - odparł , a ja nic nie powiedziałam tylko przyglądałam mu się .
-Wiesz jesteś nieźle stuknięty .
-Chociaż się nie nudzisz . - uśmiechnął się i pocałował mnie
-No na brak wrażeni nie narzekam . - powiedziałam zgodnie z prawdą
-Okey , w takim razie jak już ochłonęłaś ...
-Ooo nie , nie , nie , nie , nie , nie i ...
-Tak wiem .. nie . Spróbuj , przecież jestem tutaj , a tam niedaleko reszta więc nic złego się nie stanie . - jak zawsze dla niego nie ma rzeczy niemożliwych
-Łatwo się mówi , prawda ? - spytałam z ironią .
-No ... spróbuj chociaż .
-Odwdzięczę Ci się , zobaczysz . - odparłam
-Dobrze .  Teraz powoli Cię puszczę , tylko nie panikuj . Postaraj utrzymać się po prostu na wodzie jak My teraz . - wyjaśniał co zrobić by .. żyć
                                 Spojrzałam na niego , wzięłam głęboki oddech . Uścisk powoli stawał się luźniejszy , a ja czułam , że z chwili na chwilę coraz bardziej się stresuję . Lubię wodę , ale do czasu aż czuję grunt pod nogami . Fakt kiedyś chciałam nauczyć się pływać , ale jakoś zapał z czasem przeszedł :) .
-Powoli , zero gwałtownych ruchów . - mówił uważnie mnie obserwując
-Nie patrz się tak na mnie .
-Lubię się na Ciebie patrzeć .- uśmiechnął się
-No , no , no Marco jaki tani podryw . - zawołał stojący na mostu Gotze
-Mógłby wymyślić coś lepszego . - dodał stojący obok niego Moritz
-Zero wsparcia , zero . - tak podsumował przyjaciół blondyn
-Stary , możesz wpaść na coś lepszego niż "lubię na Ciebie patrzeć" . - kontynuował Mario , a ja w tym czasie wyswobodzona z uścisku Reus'a , zrobiłam to co potrafiłam czyli położyłam się na wodzie . Jest to jedyne co potrafiłam zrobić , więc oni niech się sprzeczają , a ja poleżę. :)
-Powiedz jej , że kochasz ponad życie . - Leitner podał niby najbanalniejszy , ale i najlepszy przykład.
-Nie potrafisz mówić komplementów dziewczynie . odparł blondyn
-To wy sobie pogadajcie , a ja sobie poleżę . - zaśmiałam się
-Marcela Ty ... - Reus wyraźnie się zdziwił
-Tak , tylko w ten sposób potrafię się nie utopić .
-To już coś . - powiedział zadowolony .
-Wracając do tematu , mogę Ci dać kilka lekcji . - uśmiechnął się Mario
-Dobra , nie udawaj tutaj mistrza komplementów .
-Nie udaje , patrz . Borussia jesteś cudowna , ożywiasz mój świat dając nadzieję na lepsze jutro . Sprawiasz , że czuję się wyjątkowy będąc w Twoim towarzystwie . Za każdym razem kiedy Cię widzę i spoglądam w oczy czuję , że jestem najszczęśliwszym facetem , jaki stąpa po tej planecie . Nie wiem czym sobie zasłużyłem , że taki niebiański anioł zwrócił uwagę właśnie na mnie. . - wszystko to mówiła patrząc na mnie , a ja .. tylko się uśmiechnęłam .
-Okey , wystarczy . Nie podrywaj mojej Marceli , masz Ann i się ciesz .
-Wiesz gdzie mnie znaleźć , jak byś potrzebował pomocy . - Mario i Moritz uśmiechnęli się i poszli na podbój miasta .
-Muszę przyznać ... niezły jest . - odparłam gdy Marco na mnie spojrzał
-Wiem , zawsze łatwo przychodziło mu podrywanie dziewczyn . Ale teraz jesteś ze mną .
-Dokładnie , ale wiesz Ty jesteś dobry w niespodziankach . Tego chyba nikt nie przebije nawet Mario .
                           "Poleżałam" jeszcze chwilę , Reus także . Przez chwilę nawet zaczął dopadać mnie sen , ale przecież nie mogę zasnąć na oceanie . Szczerze to nawet nie wiedziałam , która godzina .
-Ej , gołąbeczki .! - zawołał Robert , spojrzeliśmy na niego oboje
-Za pół godziny śniadanie . - dodał
-Ooo , dzięki . - odpowiedziałam
-Dobra idziemy się ogarnąć .- zwróciłam się do blondyna
                           Nie wiem jak ja to zrobiłam , że dotarłam na brzeg sama . Po prostu po słowach Lewandowskiego jak gdyby nigdy nic popłynęłam zapominając o wszystkim . Jednak każdy potrafi pływać , w końcu w brzuchu mamy , pływamy :) . Niby niczego się nie zapomina .
-Marcela , Ty potrafisz pływać . - uśmiechnął się Reus
-Poczekaj bo sama jestem w szoku .
                          Otrząsnęłam się , ale jakoś dalej nie pojmuję jak ja to zrobiłam . Cóż ciekawe jak by mi poszło gdybym była sama i na głębszej wodzie . Dotarliśmy do domku , trzeba się ogarnąć . Kiedy blondyn przeszukiwał swoją walizkę , ja zajęłam łazienkę by wziąć prysznic , a po drugie w dalszym ciągu właśnie tam był mój tobołek . Wzięłam pierwsze co wpadło mi w ręce czyli szorty i koszulkę na ramiączkach . Włosy związałam w kucyka . Wyglądałam normalnie , jak zawsze . Zwolniłam łazienkę po 10 minutach . Czekając na Reus'a położyłam się na łóżku bardzo chętnie bym się zdrzemnęła . Piłkarz też nie okupował łazienki zbyt długo . W krótkich spodenkach i białek koszulce zjawił się w pokoju , gdy przeglądałam internet.
-Możemy się zbierać . -  odparł chowając telefon do kieszeni
-No jak mus to mus . - niechętnie podniosłam się z łóżka
-Nie mów , że będziesz leniuchować . - zerknął na mnie
-Z Tobą .. zawsze . - uśmiechnęłam się i przytuliłam do niego
-Aha , normalnie pomyślał bym , że ... to bardzo kusząca propozycja .
-Co znaczy normalnie ? - spytałam mimo , że wiedziałam o co chodzi
-No ... - zaczął zakłopotany , ale gdy spojrzał na łóżko
-Głodnemu chleb na myśli ? - zaśmiałam się
-Nie dlaczego .?
-Może i mam te osiemnaście lat , ale głupia nie jestem . Chodźmy na to śniadanie . - chwyciłam go za rękę
-Wcale nie powiedziałem , że jesteś głupia .
-Wiem , ale wiem też , że skojarzenia ludzi w naszym wieku są inne . - odparłam
-Aaaaa , specjalnie tak powiedziałaś . - uśmiechnął się
-Też potrafię zaskakiwać .

~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_
67 rozdział ...DONE ! :)
Blablabla , nic ciekawego się nie działo bo nic nie mogłam wymyślić :'( , ale niedługo zacznie się dziać ... mianowicie po weselu Lewandowskich . x)

Ostatnia matura jutro , więc może uda mi się dodać coś wcześniej , ale od razu muszę Was poinformować , że ... pod koniec czerwca wyjeżdżam nad morze (praca :/ ) i prawdopodobnie nie wezmę ze sobą laptopa :'( . Więc chyba będę musiała zawiesić bloga na wakacje , ale o nic się teraz nie martwimy bo jeszcze do 70 mamy 3 rozdziały , a może i więcej uda mi się dodać :))

Pozdrawiam i dziękuję za komentarze , wyświetlenia , za wszystko :*