Rozdział 41

-Marcela .!!! Uważaj !!! - usłyszałam głos Moritza 
Spoglądnęłam na niego nie zwalniając tępa i ponownie spojrzałam w rozgwieżdżone niebo . Nadal szłam przed siebie .Sama nie wiem dlaczego się nie zatrzymałam , po prostu . Kilka chwil później poczułam coś . . .
-Ałć .! - zawołałam 
-Mówiłem . - odparł Leitner
Spojrzałam na moją przeszkodę , była całkiem ładna :) Mogła bym na nią , znaczy na niego wpadać o wiele częściej .
Patrzył mi w oczy , poczułam ciarki na plecach . To jego przeszywające spojrzenie ... Uśmiechnęłam się , a on odwzajemnił i na jego twarzy pojawił się już dobrze mi znany "firmowy" uśmiech Reus'a .
Staliśmy tak , a ja zapomniałam o bożym świecie , tylko upewniłam się w przekonaniu , że to właśnie ten , na którego czekałam . Zakochałam się i nic na to nie poradzę .
Zbliżył się do mnie nieznacznie , wiedziałam , że miał ochotę mnie pocałować . Z resztą też tego chciałam , ale ...
-Dobra , dobra . Koniec czułości . Idziemy . - przerwał tę cudowną chwilę Leo 
Oboje zaśmialiśmy się , lecz nadal nie ruszyliśmy z miejsca . 

***

Gdyby nie to , że Bittencourt i Leitner szli z nami wszystko potoczyło by się inaczej . Zupełnie . Tak bardziej przyjemnie dla naszej dwójki . Miałem za złe , że "przerwali" , ale jej uśmiech wszystko wynagrodził . Muszę teraz uważać bo w innym przypadku mój plan nie wyjdzie .

Staliśmy tak patrząc na siebie by za chwilę się zaśmiać , z "bulwersu" w wykonaniu Leo . Lecz tam na górze jednak ktoś chciał by cała sytuacja skończyła się inaczej . Lekki powiew wiatru sprawił , że Marcela momentalnie wtuliła się we mnie . Miło . Objąłem ją i ponownie staliśmy nie zwracając uwagi na towarzyszy . Nie ukrywam uwielbiałem gdy była blisko mnie . Chcę by była już na zawsze .

***

Nie wiem czy powinnam , ale to był odruch bezwarunkowy . 
Lekki powiew , chłodnego , czerwcowego wiatru sprawił , że wtuliłam się w Marco . Uwielbiałam gdy mnie przytulał , czułam się wtedy bezpiecznie . To było to o czym zawsze marzyłam , chciałam pokochać naprawdę . Chłopaka , który obróci mój świat do góry nogami , bez którego nie będę mogła wyobrazić sobie kolejnego dnia , który jest kimś więcej niż przyjacielem . Kimś kto zawsze będzie obok , w każdej chwili . Nawet wtedy kiedy będzie to zbędne .
Świadomość tego , że on też może coś do mnie czuć była niesamowita . W tym momencie nie obchodziło mnie kim jest dla innych lecz kim jest dla mnie . Wtulona w jego bluzę mogłam tak stać do rana , a nawet dłużej ze świadomością , że jest znaczącym elementem w moim życiu , ale okoliczności nie za bardzo nam sprzyjały
-Wiesz , jeżeli by to zależało ode mnie to możemy tak cały czas , ale zważywszy na chłopaków , mamę i godzinę ... musimy już iść . - powiedziałam cicho 
-Szkoda .
Odkleiłam się od niego . I dalej w świetle lamp , o blasku księżyca zmierzaliśmy do domu .
-Tak w ogól dlaczego stanąłeś mi na drodze ? - spytałam bo strasznie mnie to zastanawiało 
-A widziałaś co było za mną ? - odpowiedział pytaniem na pytanie .
Spojrzałam pytająco na każdego pokolei . Nie miałam pojęcia co ma na myśli . Pokiwałam więc przecząco głową .
-Lampa kochanie , lampa . - zaśmiał się
-Nie wystarczyło powiedzieć : uważaj lampa .? - wystawiłam język ---> : P
-To ja ciebie chronię przed nabiciem guza , a tobie się to nie podoba .? - udał obrażonego 
-Oj , kochanie nie obrażaj się . - poczochrałam Reus'owi włosy .
Oboje zaczęliśmy się śmiać
-Stary widziałeś to ? - zawołał Moritz do Leo
-No , nie wierzę . 
Za bardzo nie wiedziałam o co im chodzi . Czy coś się stało , a może powiedziałam coś nie tak .
-Ludzie o co wam chodzi ? - spytałam w końcu
-Marco ... dobrze się czujesz ...? - zamiast mi odpowiedzieć zadali pytanie blondynowi
-Tak , dlaczego ? - zapytał także zdezorientowany
-Marcela Ci poczochrała włosy , a ty nic . ? Zero reakcji ? - kontynuował Leitner
Reus uśmiechnął się nic nie mówiąc .
-Może masz gorączkę .? - klubowa siódemka podeszła do niego , przykładając rękę do czoła - Nie masz , więc jest tylko jedno racjonalne wytłumaczenie . 
-Zakochany . - zawołali jednocześnie .
I oczywiście kolejny wybuch śmiechu . Jak ja ich kocham . Tak wiem , wiem non stop to powtarzam , ale nie da się inaczej . Oni są tacy cudowni . Przy nich chyba nie da się być smutnym bo za chwilę coś wymyślą i będzie nieopanowany śmiech . Pożegnanie smutków . Tacy właśnie powinni być przyjaciele ... wyjątkowi , jedyni w swoim rodzaju . Są najlepsi , zawsze i wszędzie będę to powtarzała bo muszę się pochwalić , że mam obok siebie takich wspaniałych ludzi . 
-Dobra , głęboki oddech i idziemy bo mama mnie ZA-BI-JE . - zakomunikowałam i bez wymówek szliśmy do domu ... mojego domu .
Szliśmy i szliśmy , a końca , ani domu nie widać . Już myślałam , że robią to specjalnie więc zdecydowałam zapytać
-Powiedźcie mi tylko czy daleko jeszcze . 
-Minut 5 i jesteśmy - uśmiechnął się Bittencourt
-Dzięki Bogu . - pomyślałam 
Jak powiedział tak się stało po chwili byliśmy pod domem . Spojrzałam w okna . W salonie było zapalone światło co znaczyło , że najprawdopodobniej mama czeka na mnie z gotową gadką . 
-Dziękuję wam bardzo za odprowadzenie . Kocham Was . - odparłam otwierając furtkę .
-Nie ma za co polecamy się na przyszłość - zabrał głos Leo
-Okey , zapamiętam . 
-To tyle ? - zawołał Mo ,gdy już wchodziłam na podwórko
Spojrzałam na niego i uległam ... Podeszłam i przytuliłam go , Bittencourt'a i Marco gratisowo każdy dostał buziaka w policzek 
-Zadowoleni ? - zapytałam 
-Tak . Do zobaczenia jutro ... znaczy już dzisiaj . - uśmiechnął się Leitner
-Dobranoc . - odpowiedziałam i bardzo niechętnie niczym z wyrokiem zcięcia kierowałam się do wejścia .
Już sobie wyobrażałam minę mamy ...

Wzięłam głęboki oddech i ostrożnie położyłam dłoń na klamce . Nacisnęłam ją lekko i pchnęłam drzwi jak najciszej potrafiłam . Cholernie się bałam konfrontacji z mamą . Niemal bezszelestnie zdjęłam buty i zza ściany wychyliłam się by sprawdzić nastrój mamy . Nigdzie jej nie było , na narożniku tylko siedział Jurgen ? o.O Troszkę się zdziwiłam , a przez myśl nawet mi przeszło , że to jego wynajęła by prawił mi kazanie . 
Zdezorientowana podeszłam do narożnika i usiadłam obok trenera . 
-No , słucham . - byłam gotowa na pogadankę
-O .. jesteś . - uśmiechnął się - Jak było ?
Spojrzałam na niego z ogromnym zdziwieniem . Myślałam , że się przesłyszałam .
- Ukryta kamera ? - spytałam całkiem serio
-Ahaa , chodzi ci o Ullę . Ona śpi . Więc spokojnie . 
-I serio nie chcesz mi mówić ? - musiałam się upewnić .
-Też byłem w Twoim wieku , a po drugie wiedziałem , że Robert samej cię by nie puścił i widziałem , że Marco , Leo i Moritz się tobą zaopiekowali . I pewnie dlatego ten dystans zajął wam tak dużo czasu .- zaśmiał się
- Ale rozmowa z mamą i tak mnie nie ominie . Lepiej będzie jak będę poza zasięgiem jej wzroku . - powiedziałam całkiem serio
-Spróbuję jakoś z nią porozmawiać . Teraz kładź się spać jutro macie jakieś spotkanie "kulturalne" 
Jak ? Skąd ? Od kogo ? Się dowiedział o naszych jutrzejszych planach ? Całkiem jak by czytał mi w myślach . Zaczynałam się go bać .
-Mogę się dowiedzieć , skąd wiesz ? - postanowiłam zapytać
- Wszystko wiem . - uśmiechnął się . - A tak serio Moritz powinien mówić trochę ciszej bo umarły w grobie by usłyszał co mówi . 
- Aha , tak jest spotkanie jutro , ale nie wiem czy mama ...
- Spokojnie , załatwię to osobiście . 
- Dziękuję , dobranoc . - przytuliłam go w ramach wdzięczności
Opuściłam salon i po cichutku szłam po schodach , chwilę za mną Jurgen . Właśnie otwierałam drzwi do swojego pokoju , gdy :
- Ooo , proszę . Przypomniałaś sobie , że miałaś wrócić do domu . - w korytarzu stała mama 
- Nie , tylko ... - próbowałam się wytłumaczyć .
- Miałaś pójść tylko na trening , a nie wrócić o prawie 1 w nocy .! - krzyczała
- Ulla , przestań już z nią rozmawiałem . - Klopp chciał ją uspokoić
- Nie , już ja wiem coś ty jej nagadał . A ty młoda panno zachowuj się i dotrzymuj słowa . I masz szlaban ! Nigdzie nie wychodzisz przez tydzień . Może się nauczysz co to znaczy dotrzymać słowa .
- Ale mamo ... - chciałam negocjować
- A i na tę imprezę do Marco też nie pójdziesz . - powiedziała stanowczo i odwróciła się
- Teraz przesadziłaś . - poczułam przypływ adrenaliny .
- Słucham ? - mama zatrzymała się i spojrzała na mnie
- To co słyszałaś . Pójdę na tę imprezę i powiem ci nawet więcej kilka dni później pójdę jeszcze do Mario i Łukasza . I tobie nic do tego . Nie będziesz mi mówiła co mam robić . Nigdy się mną nie przejmowałaś , zawsze była praca , praca . Teraz będziesz bawić się w mamusię ? Daruj sobie . Wiem co robię , zajmij się sobą i swoim życiem . - nerwy mi puściły , oczywiście wszystko to mówiłam po polsku
- Za dużo sobie pozwalasz . - syknęła 
- Aha i jeszcze jedno , wychodzę .! - podniosłam głos i zbiegłam na dół  .
Założyłam buty i trzaskając drzwiami wybiegłam z domu . Szczerze to nie wiedziałam gdzie mam się podziać . Była pierwsza w nocy . W dzień jeszcze jakoś bym sobie poradziła , ale nocą . Postanowiłam wziąć piłkę i udać się na kort , który był niedaleko . Tak , to identycznie to samo boisko , na którym Reus uczył mnie wykonywać rzuty wolne . Jest niedaleko więc jest szansa , że nie zabłądzę . Po drodze dostałam wiadomość "Taras otwarty , tylko się nie zgub :) " Jurgen , odpisałam  jeszcze "Wybacz , za tę akcję , ale poniosło mnie .Dziękuję " . Chwilę później byłam już w miejscu docelowym , ale nie sama . Ktoś już tam był  , zdecydowałam jednak nie rezygnować i pójść tam . Szłam trochę nie pewnie , czułam , że ręce mi się pocą . Lecz gdy podeszłam bliżej ...
-Co ty tu robisz ? - usłyszałam zdziwiony głos
-Nawet nie pytaj .- odpowiedziałam gdy poznałam postać .
Chwyciłam piłkę i z całej siły kopnęłam ją w bramkę . Lecz ta trafiła w słupek z ogromną siłą .
-Ohoo , Borussia . Coś się stało ? - zapytał , a raczej stwierdził 
-Nie . - rzuciłam i ponownie uderzyłam futbolówkę .
-Przecież widzę . - stanął kilka metrów przede mną .
-Nic się nie stało . - nieopodal leżała druga piłka , najwyraźniej Mario , podbiegłam do niej z uderzyłam pod dość ostrym kątem lecz nie zauważyłam , że Gotze także zmienił swoje położenie i ..
-Ałććć . . . - krzyknął zginając się w pół .
-Boże , Mario .. nie chciałam . - podbiegłam do niego . 
-Spokojnie , przeżyje . - uśmiechnął się
-Przepraszam , gdzie cię ... - zaczęłam lecz jego spojrzenie mówiło samo za siebie .
Zaśmiałam się , a on mimo , że bolało go bardzo bo trafiłam tam gdzie nie powinnam także się zaśmiał .
-Masz moc . - odparł prostując się .
-Zdecydowanie . Tak w ogóle to za Bayern - wyjaśniłam , po czym buchłam śmiechem
-Mogliśmy to załatwić inaczej . Bym się przygotował , a nie tak z zaskoczenia . 
-Dobra , żartowałam . To był zwykły przypadek . - opanowałam napad śmiechu i usiedliśmy na sztucznej trawie .
-To mów , co się stało . I co tu robisz o tej porze .- spojrzał na mnie tymi swoimi cudownymi oczami
- Pokłóciłam się z mamą . - wyjaśniłam , krótko i na temat
- Yhyymmm i ...
- Bo kilka minut temu wróciłam do domu od Lewandowskich , odprowadzali mnie Marco , Leo i Moritz więc droga zajęła kilka minut więcej niż powinna i tak jakoś wyszło .
-To był główny powód ? - pytał nadal
- Powiedziała , że mam szlaban za spóźnienie . I zabroniła iść na urodziny Reus'a i twoje ... to przelało czarę goryczy . Nie wytrzymałam i powiedziałam co myślę . Nigdy się mną nie interesowała , zawsze najbardziej była zajęta pracą . Mało czasu ze mną spędzała , praktycznie widzieliśmy się tylko kilka minut wieczorem jak wracała , a przecież bywały też delegacje i nie było jej przez kilka dni . Teraz chce grać dobrą matkę . ? Nigdy się nie dogadywaliśmy , w ogóle mało rozmawialiśmy . Nawet nie chciałam tutaj przyjeżdżać , ale dałam się przekonać . - w końcu komuś się wygadałam
- Chodź . - tylko tyle powiedział
Przesunęłam się troszkę , a on objął mnie . Tak , teraz tego potrzebowałam , nie żadnego "będzie dobrze , jakoś się dogadacie" .
-Nie wyobrażam sobie , że już niedługo . . . - zaczęłam lecz mi przerwał
-Nie mów o tym . - odparł krótko.
Siedzieliśmy tak dłuższą chwilę w ciszy . Żadne nie wiedziało co powiedzieć . Lecz w końcu się na to zdecydowałam
-A ty co tu robisz ? - spytałam
-Ahh... - wziął głęboki oddech . - Ann wróciła i nie wiem skąd dowiedziała się o tym , że cię odwoziłem . Wiesz ... scena zazdrości , jeszcze Fabian zaczął z nią wojnę , na temat ... naturalności . Porównywał ... ją do ciebie , ze jesteś naturalnie cudowną dziewczyną , a ona może i ładna , ale nie naturalna . - gdy to usłyszałam zaśmiałam się pod nosem
-No może i śmieszne , ale ... nie musiał tego mówić . Przecież ty jesteś polką , a z Polski są najpiękniejsze dziewczyny . Z tego co mówili Lewy , Kuba i Łukasz , oczywiście to potwierdzam i zazdroszczę Marco . Ma szczęście .
-Co wy z tym Marco macie . ? Wszyscy jesteśmy przyjaciółmi , jestem wasza . - uśmiechnęłam się
-Przecież oboje wiemy , że ... z resztą , zobaczymy . - tajemniczy uśmiech zawitał na jego twarzy .
-Dobra , gramy . - spojrzał na mnie , a przy nodze miał piłkę
- Czy ty mnie podpuszczasz ? - spytałam
- Nie śmiał bym .
-Dobra , dobra , ale proszę tylko o tego słabszego Mario Gotze , a nie gwiazdę Bor.. znaczy reprezentacji Niemiec . - zaśmiałam się
Spokojnie to będzie specjalny Mario Gotze dla Marceli . - także się zaśmiał i ... zaczął się mecz Gotze vs Matecka .;)
_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~
Cześć na wstępie chciała bym przeprosić bo rozdział miał pojawić się wczoraj , ale wyszło jak wyszło .
Dodaję więc dziś by poprawić wam humory po dobrym , acz przegranym meczu . I wiem co czuliście jak zobaczyliście Mario , a zwłaszcza jak strzelił bramkę . Lecz nie wiem czy zauważyliście , że wcale nie chciał zrobić tego Borussii , nie chciał strzelić tej bramki . To zdziwienie i ból w jego oczach gdy jednak ta piłka wpadła do siatki ... nie będę ukrywać zabolało mnie to ... bardzo . 
Ale do cholery ... to jest życie nie zawsze jest łatwo . Mario jest tylko człowiekiem , ma prawo zmienić klub , ale zawsze będzie miał w sercu Borussię . Tak , przyznaję sama w to wątpiłam , ale gdy na ask.fm zapytałam go o to wraz z siostrą utwierdziłam się w przekonaniu , że jak sam napisał "jego krew jest żółta i życie także" ... Szacun Mario . 
Nie wiem jak wy , ale dla mnie jest nadal tym samym Mario Gotze , który grał dla BVB . Tym zwariowanym chłopakiem , który strzela bramki bo gdy ma okazje musi . Takie jest życie . Nie ma co się łudzić , każdy , a na pewno większość opuście kiedyś szeregi Borussii i Dortmund . Pójdzie dalej .
Lecz jestem przekonana , że BVB na zawsze będzie cząstką , a nawet i częścią ich . O nas nie da się zapomnieć . Na koniec błagam was nie hejtujcie Mario bo to go boli , bardzo . Pokażcie , że jesteście prawdziwymi kibicami , którzy rozumieją transfery i potrafią się z tym pogodzić mimo , że w naszych sercach odczuwamy brak jego nazwiska na żółto-czarnej koszulce.

I jak zadowoleni z toku wydarzeń ? 
Widziałam , że polubiliście pytania więc proszę:
1 . Coś się wydarzy w meczu między Marcela , a Mario ?
2. Co z Ullą ?
3. A jaki plan może mieć Marco ?
4. Przebieg imprezy , znaczy towarzyskiego spotkania ? Coś specjalnego się wydarzy ? 
Moze coś się pokomplikuje ? 
Jak sądzicie ?
Czekam na komentarze . Motywują , chyba nie muszę wam mówić :) Kocham was .
Ps, pochwalę się , że byłam na meczu Polska - Irlandia .. cudownie .! <3